Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

Ο καιρός της επόμενης Εβδομάδας!

Σύμφωνα με τα προγνωστικά στοιχεία η κυριαρχία μίας σφήνας υψηλών πιέσεων προς την κεντρική Ευρώπη θα ευνοήσει τη δημιουργία μίας διαταραχής από την Σκανδιναβία να κινηθεί προς την περιοχή μας, όπου και αναμένεται να αποκοπεί από το σύνολο της ατμοσφαιρικής "κυκλοφοριακής" κατάστασης.

Ουσιαστικά αυτό μεταφράζεται ότι από τη Δευτέρα(31-8) ο καιρός αναμένεται να διαφοροποιηθεί σε σχέση με το Σ/Κ. Οι λίγες νεφώσεις στο Ιόνιο, τα Ηπειρωτικά και το Βόρειο Αιγαίο αναμένεται να αυξηθούν και να σημειωθούν προς το απόγευμα βροχές ή και σποραδικές καταιγίδες! Οι άνεμοι βόρειοι μέχρι και 7 μποφόρ στο Αιγαίο ενώ η Θερμοκρασία θα σημειώσει πτώση κυρίως στα βόρεια τμήματα.

Την Τρίτη(1-9) αναμένεται νέα μεταβολή του καιρού. Βροχές και καταιγίδες αναμένεται να σημειωθούν κυρίως στα ανατολικά και νότια Ηπειρωτικά τμήματα, συμπεριλαμβανομένης και της Αττικής, σύμφωνα πάντα με τα σημερινά στοιχεία. Η θερμοκρασία σε νέα μικρή πτώση!

Από την Τετάρτη(2-9) ο καιρός σταδιακά θα βελτιωθεί ενώ η θερμοκρασία δεν θα παρουσιάσει αξιόλογη μεταβολή τουλάχιστον μέχρι τα τέλη της εβδομάδας!

Παρασκευή 28 Αυγούστου 2009

Μία αναπάντεχη συνάντηση!

Σοπενάουερ: "Η Θρησκεία είναι μία αλήθεια που εκφράζεται με αλληγορίες και μύθους. Με τον τρόπο αυτό γίνεται μαζικά προσβάσιμη και εύπεπτη στην ανθρωπότητα."

Θεωρώ ότι το μόνο που με χωρίζει από το απόλυτο ή την ίδια την φύση είναι ο εαυτός μου.

Νιώθω απερίγραπτο δέος. Για μία έστω στιγμή, αποχωρίζομαι από το "εγώ" μου, και αντικρίζω τη μεγαλειότητα του μυστηρίου του Σύμπαντος. Ένα πανέμορφο θέαμα, σαν όλα τα όμορφα φαινόμενα της Φύσης αποφάσισαν να ενωθούν!Τα λόγια δεν μπορούν να περιγράψουν το μεγαλείο, είναι πολύ φτωχά μπροστά του!

Ακούω έξαφνα μία φωνή: "Τελικά, μπόρεσες και με συνάντησες. Πολύ σπάνια η πιθανότητα!"

Ένας καταιγισμός συναισθημάτων πλημμυρίζουν τη ψυχή μου, συνειδητοποιώ ότι μάλλον πρόκειται για τον Θεό, έστω κι αν δεν μοιάζει ούτε στο παραμικρό με τους ανθρώπους.

Ακολουθεί Σιωπή....

Εντελώς αυθόρμητα παίρνω τον λόγο, προφανώς επηρεασμένος από αυτά που ήδη γνωρίζω γι αυτόν στη γη απολογούμαι κατ' αρχήν για την αθεΐα μου!

-Νόμιζα ότι οι επιθυμίες μου δεν συνθέτουν ή αλλάζουν την πραγματικότητα, κι όμως διαψεύστηκα και η αλήθεια είναι ότι χαίρομαι γι αυτό όπου κι αν καταλήξω. Οι ισχυρισμοί ότι το απόλυτο ή η αλήθεια της φύσης μιλάει μου φαινόταν εξαιρετικά ισχυροί ούτως ώστε να απαιτούν και ισχυρές αποδείξεις, γεγονός που δεν μου άφηνε περιθώρια για να πιστέψω.

Εξάλλου, ούτε καν στην ζωή μου δε σε γνώρισα ή ένιωσα ποτέ μου -και ξέρεις ότι προσπάθησα- αλλά εσύ δεν ήσουν ποτέ δίπλα μου παρά μόνο η σιωπή. Το παρόν μου αρκούσε. Δεν μπορούσα παρά να σε αγνοήσω καθώς η σιωπή εκφράζει το κενό ενώ τα λόγια των υπόλοιπων ανθρώπων δεν μου ήταν αρκετά για να κατανοήσω ότι η σιωπή διακόπτεται κατά καιρούς, καθότι σ' εμένα δεν συνέβη ποτέ! Ίσως να ήμουν δέσμιος του εαυτού μου. Είμαι πολύ ατελής τελικά!

"Είμαι η αλήθεια, που εξ ορισμού τα περιέχω όλα,τους λόγους τις κρίσεις σας και το σύμπαν. Εσύ, μόνο γνώσεις αεροχείμαρρε μπορείς να κατέχεις όχι όμως και την αλήθεια, αυτή είναι πέρα από οτιδήποτε άλλο, αυτή τα καθορίζει όλα!"

-Δεν ήταν κάτι που δεν αποδεχόμουν. Το μυστήριο της ύπαρξης το νιώθει κάθε λογικός άνθρωπος αλλά δεν ήμουν ικανός να σε δει ή να σε νιώσει. Φαίνεται ότι έκανα τραγικό λάθος.


" Όπως σου είπα, η αλήθεια περιέχει τη λογική, εκείνη δεν την περιέχει!Ενώ ποτέ αεροχείμαρρε δεν έπαψες να με πιστεύεις. Η αλήθεια είναι αιώνια, δεν έχει "εγώ" ούτε επιβάλλεται, να επιβληθεί πως; Απλά, υπάρχει είναι το πραγματικό, η φύση και δεν δύναται κανένας άνθρωπος να την εσωτερικεύσει παρά μόνο να είναι ανοιχτός προς αυτήν, δηλαδή να ζήσει, και εσύ τώρα την ζεις, είσαι στην αιωνιότητα!"



Διαπιστώνω ότι ο Θεός τελικά διαφέρει από τον "ανθρώπινο Θεό". Δεν έχει απαιτήσεις.


-Δηλαδή, δεν αμάρτησα που ήμουν άθεος; Και εν γένει οι πιστοί δεν κερδίζουν που σε πίστευαν και σε λάτρευαν;



"Οι αμαρτίες είναι για τους ανθρώπους. Όπως και το καλό και το κακό. Επίσης, οι Θρησκείες είναι πανανθρώπινες διότι το υπαρξιακό άγχος είναι ταυτόχρονα πανανθρώπινο! Ευνόητα, εσείς οι άνθρωποι καλοδέχεστε με μεγάλη χαρά την Θρησκευτική αποκάλυψη που καταδεικνύει τον τελικό σκοπό της ζωής σας.

Πάσχετε από την ασθένεια της έλλειψης νοήματος στη ζωή, αν και θα μπορούσατε να το αποφύγετε μόλις διαπιστώνατε ότι το κενό είναι εγγενές στην ύπαρξη! Δεν έχει νόημα ή σκοπό. Η ουσία βρίσκεται στο να υπερβείς τον εαυτό σου και όχι να σωθείς μέσω αυτού. Να τον αφήσεις!


Βέβαια, η θρησκευτική πίστη φαντάζει πιο ανακουφιστική, διότι προσφέρει ένα τελικό, ουσιαστικό νόημα στους ανθρώπους αλλά ταυτόχρονα δεν θα πρέπει να ξεχνάς πόσο μικροί είσαστε σε σύγκριση με τον Κόσμο."



-Ποιο είναι το μυστικό της υπέρβασης του εαυτού σε έναν άνθρωπο;



"Η αληθινή αφοσίωση του ανθρώπου σε μία ενόχληση που τον διευρύνει, που τον γεμίζει και κατά αυτόν τον τρόπο κατορθώνεται η υπέρβαση του εαυτού του."



-Υποθέτω ότι η αγάπη αποτελεί ένα σημαντικό μέρος του μυστικού της ζωής όπως μου τα λες.....



"Η αγάπη είναι ανθρώπινη, και ναι αυτή κάποιες φορές ανοίγει τις πύλες του απόλυτου! Η αλήθεια δεν αγαπά αεροχείμαρρε, την αγαπούν. Και στο σημείο αυτό πρέπει να αποδεχτώ ότι σας "θαυμάζω" που προσθέσατε στην Αλήθεια την αγάπη, απ τις σημαντικότερες ανακαλύψεις του Κόσμου η οποία προήλθε από τους ανθρώπους, που τόσο ασήμαντοι είναι στο Σύμπαν, είναι μία προσφορά, αλλά δεν αλλάζει την πραγματικότητα, την συμπληρώνει."



-Επί της ουσίας, επειδή είμαι μπερδεμένος, το "κέρδος" της συνάντησης ενός ανθρώπου μαζί σου, ποιο είναι, που θα πάω τώρα εγώ;(έμμεσα τον ρωτάω για τον παράδεισο και την κόλαση)
.


"Αφελής ερώτηση! Γιατί χρειάζεται κάπου να πας; Δεν σου αρκεί που ήσουν μέρος της αλήθειας;

Τα αστέρια που βλέπεις στον ουρανό αεροχείμαρρε, αντανακλούν το πως ήταν αυτά στο βαθύ παρελθόν και όχι όπως είναι τη στιγμή που τα βλέπεις, πολλά από αυτά ίσως να μην υπάρχουν πλέον αλλά αυτό δεν σε εμποδίζει όταν ατενίζεις τον ουρανό να τα θαυμάζεις, να γαληνεύεις και εν τέλει να παραδέχεσαι την Ομορφιά τους ! Τι σημασία έχει εάν δεν υπάρχουν την ώρα που τα βλέπεις; Αρκεί που υπήρξαν κάποτε...."


Δεν χρειάστηκε να μιλήσω άλλο. Ανήκω στην αιωνιότητα πλέον....... Ίσως να μην μιλούσα στον Θεό. Απλά ήθελα παρέα την Φύση(;) στην πιο μοναχική απ τις ανθρώπινες εμπειρίες, τον Θάνατο.

Κυριακή 23 Αυγούστου 2009

Οδός Ελλήνων....

Τραγική η κατάσταση. Φωτιά και στάχτη είναι η χώρα μας ούτως η άλλως. Συχνά όμως επιβεβαιώνεται και στην κυριολεξία, βγαίνουν φωτιές κι από τη Θάλασσα. Κρίμα.

Απερίγραπτα τα συναισθήματα όλων μας.

Ο πρωθυπουργός απ’ ότι έμαθα από τα ΜΜΕ πέταξε με ελικόπτερο της πολεμικής αεροπορίας πάνω από τα μέτωπα για να δει το «είδος» του στον καλύτερο καθρέφτη που του παρείχαν ποτέ. Τη χώρα του, όταν «φωνάζει»!

Ας μην παραλογιζόμαστε. Φωτιές μεγάλης έκτασης φέτος υπήρξαν και στην Ισπανία, την Ιταλία αλλά έχω την αίσθηση ότι στην Ελλάδα η φωτιά βγαίνει μέσα από το υπέδαφος της δεν τη βαστάει άλλο….

Γελοίοι, μη βγαίνετε στα ΜΜΕ, αφήστε το καλύτερα, όταν όμως έρθει η ώρα που θα ζητάτε-παρακαλάτε- ψήφους(για όλους τους πολιτικούς, μιλάω) να μην ξαφνιαστείτε εάν πολλοί πολίτες προτιμήσουν να μην έχουν «αντιπροσώπους», καιρός να ανάψουμε και εμείς φωτιές, ευοίωνες όμως όχι όπως ο εφιάλτης της καταστροφής που εκτυλίσσεται τις τελευταίες ώρες, μέρες, χρόνια… .

Πόσο επίκαιρο γίνεται πάντα το τραγούδι «Οδός Ελλήνων» του Β. Παπακωνσταντίνου:

«Οδός Ελλήνων, οδός εκείνων που ξέρουν τι κάνουνε που ξέρουν ότι χάνουνε και ελπίζουν στο κράτος, χαμένοι κατά κράτος…..»





Πέμπτη 6 Αυγούστου 2009

Μία φρικτή φανταστική περιπέτεια μου....

Προσπάθεια επίλυσης μίας εξίσωσης από το φανταστικό μέρος της τάξης του μυαλού μου.

Βρίσκομαι ανεξήγητα σε μία απέραντη έρημο! Παρατηρώ μόνο άμμο, βράχια, λίγα φυτά και πέτρες! Ο Ήλιος κυριαρχεί στα πάντα εδώ!

Δεν γνωρίζω πως βρέθηκα σε αυτό το απόκοσμο μέρος. Δεν θυμάμαι!

Κάτι τραγικό θα πρέπει να μου συνέβη. Δεν έχω χρόνο να σκεφτώ! Βρίσκομαι στη μέση του πουθενά, αυτό που πρέπει να κάνω είναι να βρω τρόπους να επιβιώσω. Η επιβίωση καθίσταται αυτοσκοπός. Τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα…

Περιπλανιέμαι στο άγνωστο της ερήμου για 2 ημέρες ανούσια χωρίς να βρω τίποτα το ιδιαίτερο! Έτσι αποφασίζω την επόμενη ημέρα να κινηθώ τυχαία προς την κατεύθυνση του Ήλιου, ίσως κάτι να κερδίσω εάν έχω κάποιον προσανατολισμό…. Οι μέρες και οι νύχτες περνούν αλλά το τοπίο δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό, είναι σχεδόν όπως ακριβώς ξεκίνησα την άγνωστη περιπλάνηση μου. Έρημος και Ήλιος.

Αρχίζω να εξαντλούμαι, νιώθω εξουθενωμένος, συγχυσμένος , το μόνο εφόδιο που έχω μαζί μου είναι ένα μαχαίρι τίποτε άλλο! Διψάω πολύ…. αλλά για να βρω νερό πρέπει πρωτίστως να φάω κάτι για να πάρω δυνάμεις και να συνεχίσω τον αγώνα της επιβίωσης!

Δεν ήταν και τόσο δύσκολο! Αιφνιδιάζω ένα φίδι χτυπώντας το δυνατά στο κεφάλι με μία μεγάλη πέτρα! Δεν έχω περιθώρια να σκεφτώ πολυτέλειες, πρόκειται για τη ζωή μου.

Αμέσως, κόβω το κεφάλι του φιδιού(διότι περιέχει το δηλητήριο του ζώου) του βγάζω το δέρμα προσεχτικά, βρίσκω κάτι ξερά φυτά ανάβω φωτιά με φυσικό τρόπο, ψήνω το κρέας του φιδιού και το τρώω λαίμαργα! Δεν είναι τόσο απαίσιο στη γεύση όσο στη σκέψη…

Νιώθω για λίγο αναζωογονημένος! Πήρα κάποιες δυνάμεις. Ξεκουράζομαι για λίγο και συνεχίζω την αναζήτηση πρωτίστως νερού και πολιτισμού. Γνωρίζω ότι η προσπάθεια μου θα είναι δυσχερής αλλά επιβάλλεται να το κάνω. Είναι μονόδρομος η ζωή μου.

Ο χρόνος κυλά βασανιστικά. Είμαι πλέον πολύ καταπονημένος, δεν αντέχω πρέπει να πιω νερό, αλλά δεν βρίσκω ούτε σταγόνα στο καταραμένο αυτό μέρος! Το δέρμα του φιδιού που προνοητικά είχα πάρει μαζί μου σε περίπτωση που φανεί χρήσιμο, γίνεται το ποτήρι μίας έσχατης πράξης για τη ζωή μου. Για να μην πεθάνω θα κάνω το α-διανόητο. Πίνω τα ούρα μου, είναι το πιο απαίσιο που έκανα ποτέ, σκέτη αηδία, αλλά εδώ λειτουργώ ενστικτωδώς, και χειρότερο από τον Θάνατο δεν υπάρχει τίποτα άλλο! Αδιέξοδος….

Καθώς όμως ο χρόνος κυλά, γίνεται πλέον επιτακτική, άμεση η ανάγκη για πόσιμο νερό, δε μπορώ να σωθώ αλλιώς. Υπάρχουν κάποια φυτά, που αποθηκεύουν κάποιες σταγόνες νερού αλλά δεν μπορείς να τα διακρίνεις από τα δηλητηριώδη φυτά. Δεν το διακινδυνεύω.

Εδώ που έφτασα, εξάλλου χρειάζομαι πολύ νερό, σκέφτομαι!

Ο οργανισμός μου πλέον έφτασε τα όρια του. Με διακατέχει πλήρως η σωματική και ψυχική εξάντληση ενώ παράλληλα ζαλίζομαι, και δε βλέπω καλά…. Δε θέλω να το βάλω κάτω. Θα παλέψω.

Αίφνης, μέσα στη θολούρα και στη σύγχυση μου, βλέπω καθαρά σε κάποια απόσταση από μένα, μία λίμνη!! Έστω και έρποντας είμαι πρόθυμος να καταβάλλω όλες μου τις εναπομείνασες δυνάμεις μου για να φτάσω εκεί, στην όαση. Η ψυχολογία μου επιδρά θετικά στον οργανισμό μου και παρά την εξάντληση, αντλώ την ενέργεια της ψυχής μου και αρχίζω να κατευθύνομαι προς τη σωτηρία μου! Μένω έκπληκτος με τον εαυτό μου που είμαι ακόμα ζωντανός και διεκδικώ τη σωτηρία μου! Αξεπέραστες οι κρυφές μου δυνάμεις….

Αργά και σταθερά πλησιάζω στο σημείο όπου έβλεπα μέχρι πριν από κάποια λεπτά της ώρας το νερό! Καταρρέω. Τι απόγνωση! Στο σημείο, δεν υπάρχει καμία λίμνη, αλλά μόνο βράχια, άμμος και ένας μικρός κρατήρας από πέτρες.

Τελικά ήταν μία αυταπάτη! Πίστεψα στη λίμνη διότι την επιθυμούσα όσο τίποτε άλλο εκείνη τη στιγμή. Κι όμως η πραγματικότητα με διέψευσε πλήρως για άλλη μία φορά! Είναι αργά να επιστρέψω εκεί όπου βρίσκονταν τα φυτά με το ελάχιστο νερό…

Σωριάζομαι στο έδαφος. Εκείνη τη στιγμή περνάει η ζωή μου σαν έργο στο σινεμά από το μυαλό μου. Μου άρεσε υπερβολικά, ήταν η ωραιότερη ταινία που παρακολούθησα ποτέ μου.

Δε θέλω να «σβήσω». Αν ήταν στο χέρι μου να δημιουργήσω το νερό, θα το κάνα αλλά επειδή προφανώς δεν είμαι ικανός για κάτι τέτοιο, εύχομαι: «Μακάρι να υπάρχει άλλη ζωή!» Δεν είναι δίκαιο αυτό που μου συμβαίνει….


Ήταν η τελευταία και η πιο ισχυρή επιθυμία μου. Πολύ ισχυρή για να είναι αληθινή όμως. Η ζωή με αποχαιρετά δια παντός.

Η επιθυμία αιώνια συνεχίζει να αιωρείται πάνω από το άψυχο πλέον κορμί μου…

Η λύση της εν λόγω εξίσωσης από το λογικό μέρος του μυαλού μου, προσδιορίζει το σημείο όπου βρισκόμουν. Εντοπίζει ότι λίγα μέτρα πιο μακριά από το σημείο όπου άφησα την τελευταία μου πνοή υπήρχε ένα χωριό, πολιτισμός! Υποτίμησα τα φυτά με το ελάχιστο νερό που όντως διέθεταν και πίστεψα στην επιθυμία μου, στην ελπίδα…..

Κρίμα! Οι δυνάμεις μου ήταν απεριόριστες αλλά δεν αρκούσαν μόνο αυτές....