Σάββατο 18 Δεκεμβρίου 2010

Ο χιονιάς που μας πέρασε!:))

Μοναδική στιγμή αυτή για το ιστολόγιο μου! Είναι σαν να εκπληρώνεται ο σκοπός του ο βαθύτερος σκοπός για τον οποίο το έφτιαξα και η άγραφη ιδρυτική του διακήρυξη αποτυπώνεται αυτή την ώρα(*). Είναι συγκινητικό, μαγικό. Δεν μπορώ να εκφράσω τα συναισθήματα μου ούτε να γράψω ποίημα ολόκληρο όπως είχα κάνει στον περσινό χιονιά της Αγγλίας. Κάνει κύκλους ο καιρός είχα γράψει τότε και μάλιστα είχα εκφράσει την απορία και την επιθυμία μου. Η δική μου σειρά πότε θα έρθει; Ήρθε λοιπόν, μοναδικό, απίστευτα τραγούδια του χειμώνα βγαίνουν στην σκέψη μου, στην καρδιά μου, αλλά και στη παιδική μου μνήμη η σημαντικότερη της ανθρώπινης ιστορίας. Χιονίζει στην Θεσσαλονίκη, ναι χιονίζει ένα παγωμένο χιόνι που ντύνει στα λευκά φορέματα την γκρίζα ζωή μας. Δεν είχα καν το κουράγιο να κάνω πρόγνωση, ενώ ήξερα εδώ και μέρες ότι θα ερχόταν ο χιονιάς! Δεν μπορούσα είχα απίστευτο τρακ, μόνο κλεφτές ματιές έριχνα και φοβόμουν μήπως δεν επαληθευτούν τα στοιχεία. Φόβος που βγαίνει από την ψυχή μου όχι μόνο για το θέμα αυτό αλλά για όλα, για όλες και για όλους.

Εντάξει δεν ήταν μεγάλος ο χιονιάς όμως ήταν ο πρώτος που ζω όσο έχω το μπλογκ, και πιστεύω μια και έσπασε η γκαντεμιά ότι θα έρθει καλύτερος και πιο απολαυστικός! :)

ΥΓ: Θα κάνω και πρόγνωση στον επόμενο χιονιά, αν έρθει θα είναι μετά τα Χριστούγεννα γιατί μέχρι τότε ο καιρός θα δείξει την ήπια πλευρά του! 

(*)Το άρθρο γράφτηκε την ώρα που χιόνιζε αλλά δεν πρόλαβα να το περάσω! :))))