Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

Οι διαιτητές σε ρόλο λογοκριτών!

Η προοδευτική Χούντα που έχει εκλέξει νόμιμα ο ελληνικός λαός και που στην περίπτωση της  στηρίζεται ολοκληρωτικά από την επιρροή του διεθνούς κατεστημένου μέσω των συσσωρεύσεων του κεφαλαίου όπως η Ε.Ε. και το ΔΝΤ, εκφράζεται όχι μόνο από τους πολιτικούς της(εν καιρώ κλυδωνισμών) όχι μόνον από τα ΜΜΕξημέρωσης (ξένα και ντόπια) ή από ακαδημαϊκούς επενδυμένους στην ίδια την ελίτ αλλά και από τους διαιτητές των ποδοσφαιρικών αγώνων!

Ως λάτρης του ποδοσφαίρου, παρακολουθώ από συνδρομητικό όλους τους σημαντικούς κατά εμέ αγώνες . Της nova η συνδρομή, δεν φοβάμαι να διαφημίσω. Βάλτε nova. :p

Εν καιρώ πολέμου λοιπόν ο κόσμος παρακολουθεί αλλά και πηγαίνει στα γήπεδα υποστηρίζοντας μία Ανώνυμη Εταιρεία αλλά ταυτόχρονα εκφράζεται μέσω του αθλήματος, και όχι πάντοτε ακραία όπως μας έχει συνηθίσει.

Συνεπώς, αφού είχαν προηγηθεί οι μεγάλες απεργιακές κινητοποιήσεις των εργαζομένων του τόπου αυτού και οι διαδηλώσεις των λαϊκών κινημάτων που επιτέλους πρέπει να ανέλθουν στην « εξουσία» κατά της κυβέρνησης, θρηνήσαμε(τρόπος του λέγειν βέβαια ποιος θρηνεί αν δεν είναι συγγενής του) ακόμη ένα θύμα της βάναυσης βίας των εκτελεστικών οργάνων, των ανεγκέφαλων ή και των παρακρατικών οργανώσεων που παρεισφρέουν σε κάθε έντιμο διαδήλωση για να την δυσφημήσουν.

Προφανώς, επειδή ζούμε στην ίδια κοινωνία και τις απάνθρωπες «μεταρρυθμίσεις» τις βιώνουμε όλοι, έτσι και αυτοί που πηγαίνουν στα γήπεδα μπορούν σύμφωνα με το αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα να εκφράσουν την οργή τους, την δυσαρέσκεια τους απέναντι στα δρώμενα αναρτώντας πανό με διάφορα μηνύματα σε δημόσιο χώρο(γήπεδο) χωρίς να υπάρχει καμία αρχή που να τους επιβάλλει ότι «οι αναρτήσεις πρέπει να αφορούν το ποδόσφαιρο» π.χ. γαμιέται ο Άρης ο ξεκωλιάρης κ.α.


Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2011

Προς Αφροδίτη...



Με συγκινεί όταν μπαίνω στο μαύρο pc και έχω να γράψω κάτι για το μπλογκ. Πολλές φορές, δεν του δίνω τον χρόνο που του αξίζει. Αλλά δεν λυπάμαι κιόλας γι αυτό.  Υπάρχουν προτεραιότητες στην ζωή μας. Και πρέπει να τις κάνουμε αλλιώς θα μας φάει το πράσινο φίδι.

Φίδι που ζει στα δέντρα, στον τόπο των πρόγονών μας , καθώς προς τα εκεί μας γυρίζουν, αλλά με καπιταλιστική τεχνολογία, οπότε δεν θα μας πειράζει και τόσο. Αν ανανεώνεις το στατους στο facebook, υπάρχεις! Δεν είναι αυτό που λένε «δεν υπάρχεις». Όχι. Υπάρχεις και επικοινωνείς ώρες με τραγικές συνέπειες για την ανύπαρκτη ψυχική ισορροπία.
Αφήστε, (μεταφορικά) που όταν πας να γράψεις, να ανανεώσεις την "κατάσταση" σου στο facebook, για να επιδείξεις όπως είπα την ύπαρξή σου στους άλλους, διαπιστώνεις ότι η σκέψη σου ίσως ταξιδέψει σε δεκάδες προφίλ, δίνοντας έτσι το φιλί της ζωής! :P


Ζούμε δια βίου στον υπαρκτό σουρεαλισμό και ομολογώ ότι μας κάνει ευτυχισμένους.

Είναι τέχνη να το ξέρεις. Έστω και χωρίς νόημα, αφού η τέχνη δεν έχει νόημα όπως και η ζωή.(Το ήξερα, για σας το  λέω).
Ακολουθεί ένα συνονθύλευμα από εμπειρίες δικές μου, φίλων, άλλων ατόμων, και από Κατίνες εν δράσει!

Με συγχωρείτε για τις νοητικές ακροβασίες που κάνω και θα κάνω στο μέλλον, αλλά έτσι μεγαλώσαμε, κόλλησα από μικρός, σε περίεργα κείμενα που με σημάδεψαν στη ζωή. Δεν το χωρούσε το παιδικό μυαλουδάκι ότι ο μερικοί θεάνθρωποι σταυρώνονται χωρίς καμία εξήγηση, κάνουν θαύματα, ξεφτιλίζονται, ανασταίνονται και ανασταίνουν , και μένουν άγαμοι και ανέγγιχτοι! :/ Ήμουν πονηρός από την αρχή, παιδί θαύμα! :P