Πέμπτη 17 Φεβρουαρίου 2011

Το δράμα του Αϊνστάιν και ο φοιτητής που αποστόμωσε τον κακό άθεο καθηγητή του!



«Μόνο δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύμπαν διατηρώ κάποιες αμφιβολίες» Αλβέρτος Αϊνστάιν(1879-1955 Φυσικός)
Η Μ.  μία έμπιστη και μορφωμένη φίλη μου ανάρτησε στο Fb  πριν από λίγο καιρό μία ιστορία που φέρει τον Αϊνστάιν στη διάρκεια των φοιτητικών του χρόνων να συζητά για την σχέση επιστήμης και θρησκείας με έναν άθεο καθηγητή του, τον οποίο αποστομώνει στο τέλος  χαρίζοντας στους απολογητές την ευχαρίστηση του να είσαι ηλίθιος πιστεύοντας ότι ένας Αϊνστάιν, εις περίπτωση που όντως ήταν αυτός(δεν ήταν αυτός φυσικά), μπορεί να αποδείξει την ύπαρξη του Θεού(!) και μάλιστα με επιχειρήματα νηπιαγωγείου. Εγώ πάντως, ούτε στο νηπιαγωγείο δεν έλεγα τέτοιες μαλακίες! 

Δεν γνώριζα την ιστορία αυτή, όμως ασχολήθηκα με το ζήτημα αφού παρουσίαζε τον Αϊνστάιν καθυστερημένο στα νιάτα του, ερεύνησα στο διαδίκτυο αλλά και σε βιβλία ή εγκυκλοπαίδειες σχετικές και κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα που θα τα αναδείξω στη συνέχεια. Η ιστορία αυτή είναι παλιά, ουσιαστικά εκφράζει το πρόβλημα του κακού που αντιμετωπίζουν όλες οι θρησκείες από την αρχαιότητα όταν οι σκεπτικιστές τις στριμώχνουν στη γωνία(δεν συνεχίζω θα γίνει ακατάλληλο).